Wat een eind!

13 augustus, 05.00uur - we zijn vertrokken
Na maanden van voorbereiding (waarbij natuurlijk niet alle tijd even efficient werd benut) zijn we vanmorgen in alle vroegte vertrokken. Even terugspoelen. In juni heb ik mijn bachelor International Communication and Media aan de Hogeschool Utrecht gehaald. Omdat ik het studeren nog veel te leuk vond en nog verdere uitdaging zocht besloot in een master International Communication te gaan doen. Dit bracht mij tot in Zweden. Na gister de auto te hebben volgeladen (wat heb ik veel spullen!!) was het vanmorgen zo ver. Om zoveel mogelijk in het licht te kunnen rijden besloten we om 5 uur 's ochtends te gaan rijden. 'We' is in dit geval zus Malou en ondergetekende. Tegen de tijd dat de zon zich liet zien, hadden we Nederland verlaten en konden we een schijnbare eindeloosheid door Duitsland rijden. Leuk werd het pas echt toen we Duitsland vaarwel konden zeggen en in Puttgarden op de veerboot reden. De heerlijke zon op het gezicht maakte de 3 kwartier durende overtocht naar Denemarken tot een prettig (maar prijzig) intermezzo. Via een mooi stukje Denemarken en een saaie tunnel kwamen we op de brug die ons op Zweeds grondgebied bracht. De vreugde werd enigszins geremd door het feit dat het weer een prijzig stukje asfalt was en dat we daarna er nog lang niet waren. Gelukkig hadden we genoeg eten, drinken en muziek bij ons zodat het in ieder geval nog leuk bleef. Waar ik bij het inpakken de pessimist zelve was (alle winterkleding is mee hoor), kreeg ik toch onderweg echt wel mijn twijfels over de inpak-beslissingen van een dag eerder. We werden onderweg zowat de auto uit gestoomd, want mijn trouwe Cliootje heeft geen airco. Dat hadden we natuurlijk niet moeten zeggen want halverwege Zweden begon het toch te regenen...! Ruitenwissertjes vol aan en nog geen idee wie of wat er voor of achter je zit. Met andere woorden, Zweden verwelkomt me! Maar mijn autootje is gelukkig goed waterdicht dus zonder al te veel morren, weinig tegenslag en alle rust op de weg kwamen we aan het einde van de middag aan in Jönköping. Omdat we afgelopen nacht weinig hadden geslapen hebben we het hotel opgezocht waar we de eerste 2 nachten zullen blijven tot ik m'n kamer in kan, de benen gestrekt en een klein hapje gegeten. En, nu ik ook braaf mijn blog ben begonnen, mag ook ik m'n ogen dicht doen. De komende dagen staat er vanalles op het programma voordat ik Malou zondag op het vliegveld van Gothenburg afzet en ik maandag officieel begin. Het leuke moet en gaat nog komen, maar het avontuur is begonnen!

Groetjes, Rachelle

P.S. Wil je m'n blog niet meer krijgen omdat je té jaloers bent, me té hard mist, geen tijd hebt of een andere smoes, stuur even een mailtje ;) En mocht ik iemand zijn vergeten (zeker aan de kant van mijn lieve ex-collega's in Nijkerk) stuur gerust door of stuur mij even een mailtje dan voeg ik het adres toe aan de maillijst! X :)