Lappi
Door: Rachelle
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
12 Februari 2015 | Finland, Korvala
Hoi lieverds,
Wat heb ik een waanzinnig te gekke tijd gehad sinds ik m'n laatste blog schreef. Ik hoor meningeen van jullie al denken "ik kan me dat laatste blog al niet eens meer herinneren" en hoewel dat bij sommigen ook aan de leeftijd ligt, weet ik ook wel dat het een poos terug is. Maar ik ga maar weer m'n best doen om wat neer te pennen, en gelukkig is het een superleuk onderwerp. Dus voor mezelf is het cadeautje dat ik nu weer terug kan denken aan de waanzinnige trip naar Fins Lapland! Om precies te zijn Korvala, vlakbij Rovaniemi.
Terwijl ik het vorige blog schreef zat ik in de bus naar het hoge noorden (ja nog hoger dan hier) en het is moeilijk te beschrijven hoe waanzinnig tof die reis was. De 22 uur in de bus leken eindeloos te zijn, maar we kwamen vroeg op maandagochtend aan in een prachtige, ijskoude witte wereld. Voor een nuchtere Hollander als ik is sneeuw natuurlijk de normaalste zaak (ach wie neem ik in de maling, ik ben ook net een klein kind bij de eerste sneeuwval), maar voor bijvoorbeeld de Australiërs was het helemaal een ervaring. Allereerst begonnen we met een welverdiend ontbijt. De accommodatie bestond uit allemaal kleine huisjes aan de rand van een bevroren meer. Samen met 4 meiden (Merle, Iris, Cindy en Julia) zat ik in een piepklein huisje, maar dat was super gezellig. Na de koffers uitgepakt te hebben hebben we onszelf dik ingepakt voor een demonstratie ijsvissen. Wie mij een beetje kent weet dat vissen nu niet precies mijn ding is, maar eerlijk waar de omgeving maakte het toch wel prima. Na een boterham zijn we vervolgens gaan langlaufen. Ondanks dat ik nooit de grootse fan daarvan was, hebben we waanzinnig gelachen en was het goed wat actief te bewegen in de kou. 'S Avonds werd het eten vanuit de accommodatie geregeld en dat was meer dan prima. Maar daarna.. :) Elke avond was er de gelegenheid om in de sauna te gaan en daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. Dus eerst door de sneeuw ploegen naar het sauna gebouw. Na eerst flink zweten in de sauna (Finse sauna's staan bekend om de erg hoge temperatuur) sprintten we vervolgens heb gebouw uit, 10 meter door de sneeuw, en dan het wak van het meer in. En dan natuurlijk weer snel naar binnen sprinten om bij het haardvuur te drogen en op te warmen. Gek genoeg waren het vooral mn voeten die erg koud werden, het water was wel erg koud maar super lekker! Na een paar rondjes sauna was iedereen zo moe dat we, ondanks de piepkleine bedjes en 4 meiden in 3 kubieke meter als een blok hebben geslapen.
Dag twee begon goed, ondanks dat het natuurlijk nog erg lang donker was. Als eerst stond een rondje in een rendierslee op het programma, de rendieren leken er niet zo veel aan te vinden, maar voor ons was het natuurlijk prachtig. Daarna zijn we met z'n allen weer in de bus gestapt richting Pyha National Park voor allereerst een pittige wandeltocht die eindigde bij een bevroren waterval. Het had de hele nacht gesneeuwd en ook tijdens de toch bleef het flink vallen, dus het was best fysiek. Met een klein groepje zijn we snel vooruit gelopen omdat 's middags een item op het programma stond waar zeker ik wel erg naar uit had gekeken: SKIEN!!! Oke, ik zal heel eerlijk zijn, het was (natuurlijk) donker en het sneeuwde dus het zicht was slecht, het was best wel koud, we hadden maar 2.5 uur en er was maar 1 piste open en die piste was niet "amazing". Dat allemaal terzijde was het echt wel even super om te kunnen skiën! Naderhand waren we natuurlijk gesloopt dus de busrit terug was heerlijk rustig. Na weer een heerlijk maaltje in de accommodatie was het weer tijd voor een avondje in de sauna, met tussendoor wat spelletjes in de blokhut. Al met al dus een super dag 2.
Het beloofde een aaneenschakeling van hoogtepunten te worden en inderdaad, ook dag 3 was ge-wel-dig! Voor de ochtend had ik me opgegeven voor de snowmobile safari. Gezien m'n pa meerdere jaren naar dezelfde omgeving in Finland is geweest voor snowmobile safari's kon ik het eigenlijk niet maken om dit aan me voorbij te laten gaan. Terwijl ik me vanaf ons huisje naar het startpunt begaf begon het langzaam licht te worden, met een (eindelijk) heldere hemel gaf dit een waanzinnig licht en kleuren-spel, ik voeg foto's toe want woorden doen het tekort. Op de heenweg reed m'n kamergenootje en scooterbuddy Cindy. Ondanks dat het voor ieder wat onwennig was, kregen we er al snel plezier in. Terwijl ik achterop zat kon ik van het waanzinnige uitzicht genieten en van de zon die langzaam op kwam. We snorden onze weg naar boven op een heuvel waar we even pauze hadden. De zon was inmiddels net helemaal zichtbaar dus onder het genot van een warm bessendrankje hadden we het beste uitzicht ooit echt. Ondanks dat de zon heerlijk op ons gezicht scheen was het met -11 graden best wel koud, zeker achterop stil zittend, dus het was goed om even te lopen en wat warms binnen te krijgen. Daarna was het mijn beurt om te sturen. Wat gaaf echt! Ik merkte al snel dat ik best een stukje harder kon en durfde dan de meiden voor me, maar snel of langzaam was het supertof om door de eindeloze witte vlakte te crossen. Door alle opwinding (en de verwarmde handvatten en voetvlakken) was -11 ineens wel te doen. Kan alweer veel woorden gebruiken, maar jullie mogen gewoon aannemen dat het echt waanzinnig was! Na een bammetje bij thuiskomst ben ik 's middags eventjes in de kennel bij de accommodatie gaan kijken. De vrouw van het stel wat alles runt is hondenmenner, en fokster, wat maakte dat er ruim 70 echte prachtige husky's te bewonderen waren waarvan 11 superschattige pups! Wat zijn die beesten prachtig en schattig, maar wat zijn ze gestoord als ze mogen rennen, wat maken ze een lawaai en wat stinken ze! 'S Middags zijn we nog eventjes met sneeuwschoenen (ja, van die grote tennis-racket achtige verschijningen, maar dan modern) gaan wandelen. 'S Avonds stond dan een waar feestmaal op het menu: Rendier, alweer iets waar ik naar had uitgekeken. Zoals al het eten super lekker, maar extra speciaal natuurlijk, want hoe vaak eet je nu rendier ;) Na het eten stond de laatste avond in de sauna op het programma en daarna een kampvuur met glögg (de Zweedse variant op glühwein en naar mijn smaak veel lekkerder) marshmallows en worstjes. Vervolgens dook iedereen moe maar voldaan in bed voor het laatste nachtje in het huisje.
Dag 4 was de laatste dag in Finland: na een ontbijt zijn Merle, Iris en ik een flinke wandeltocht gaan maken, even van het eigen terrein af en nog even genieten van het laatste beetje winterwit. Natuurlijk hield op een gegeven moment het pad op en moesten we een beetje gokken welke kant de juiste was. Met misschien een kleine omweg hoorde we op een gegeven moment de honden alweer herrie maken en wisten we dat we goed zaten. Daarna de laatste spulletjes gepakt en het huisje leeg en schoongemaakt om vervolgens onze geweldige spot in Korvala gedag te zeggen. Vervolgens met de bus richting het zuiden naar Santa Claus Village, Rovaniemi. Eerst hadden we een ontmoeting met Santa, de enige echte ja, en daarna hadden we wat tijd om in Santa's Village rond te lopen. Santa's Main Post Office, wat toeristenshops, en een tipi waar we weer heerlijke warme bessendrank dronken, maar ook het bord wat aangaf waar de poolcirkel liep (de rest van de week waren we dus boven de poolcirkel geweest, voel je niks van hoor). Daarna was het tijd voor de laatste stop, het centrum van Rovaniemi. Eerst zijn we naar het arctisch museum geweest om daarna nog even snel in Rovaniemi wat warms te eten en eventjes rond te wandelen. Vervolgens was het echt gedaan met de pret en stapten we de bus weer in voor lange tocht terug. Op de heenweg reden we overdag en zijn we regelmatig gestopt, maar op de terugweg zijn we, met wat kleine stops enkel voor snelle chauffeurswissels, zoveel mogelijk doorgereden. Omdat de wegen redelijk te doen waren kwamen we vroeg in de ochtend op 5 december weer aan in Jönköping. Daar werden we heel lief opgehaald door Chris met de Clio en waren we na kilometers reizen, eindeloze witheid, prachtige uitzichten en waanzinnige activiteiten weer thuis. En toen kon ik nog maar aan 1 ding denken: lekker slapen!
Zo zeg, dat was me het weekje wel! Ik weet dat sommigen van jullie stonden te springen om een blog, maar ik ben blij dat ik het hele verhaal zelf nog een keertje kon beleven, zo 2 maanden later! Jullie weten allemaal dat ik vrij kort na mijn Lapland-trip naar Nederland kwam voor de kerst, geen cliffhangers dus hier. Daarover ga ik ook nog wel wat schrijven, maar niet meer vandaag ;) Weet dat ik jullie mis, maar het ook wel waanzinnig naar m'n zin heb hier!!
Dikke kus!
Rachelle
Wat heb ik een waanzinnig te gekke tijd gehad sinds ik m'n laatste blog schreef. Ik hoor meningeen van jullie al denken "ik kan me dat laatste blog al niet eens meer herinneren" en hoewel dat bij sommigen ook aan de leeftijd ligt, weet ik ook wel dat het een poos terug is. Maar ik ga maar weer m'n best doen om wat neer te pennen, en gelukkig is het een superleuk onderwerp. Dus voor mezelf is het cadeautje dat ik nu weer terug kan denken aan de waanzinnige trip naar Fins Lapland! Om precies te zijn Korvala, vlakbij Rovaniemi.
Terwijl ik het vorige blog schreef zat ik in de bus naar het hoge noorden (ja nog hoger dan hier) en het is moeilijk te beschrijven hoe waanzinnig tof die reis was. De 22 uur in de bus leken eindeloos te zijn, maar we kwamen vroeg op maandagochtend aan in een prachtige, ijskoude witte wereld. Voor een nuchtere Hollander als ik is sneeuw natuurlijk de normaalste zaak (ach wie neem ik in de maling, ik ben ook net een klein kind bij de eerste sneeuwval), maar voor bijvoorbeeld de Australiërs was het helemaal een ervaring. Allereerst begonnen we met een welverdiend ontbijt. De accommodatie bestond uit allemaal kleine huisjes aan de rand van een bevroren meer. Samen met 4 meiden (Merle, Iris, Cindy en Julia) zat ik in een piepklein huisje, maar dat was super gezellig. Na de koffers uitgepakt te hebben hebben we onszelf dik ingepakt voor een demonstratie ijsvissen. Wie mij een beetje kent weet dat vissen nu niet precies mijn ding is, maar eerlijk waar de omgeving maakte het toch wel prima. Na een boterham zijn we vervolgens gaan langlaufen. Ondanks dat ik nooit de grootse fan daarvan was, hebben we waanzinnig gelachen en was het goed wat actief te bewegen in de kou. 'S Avonds werd het eten vanuit de accommodatie geregeld en dat was meer dan prima. Maar daarna.. :) Elke avond was er de gelegenheid om in de sauna te gaan en daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. Dus eerst door de sneeuw ploegen naar het sauna gebouw. Na eerst flink zweten in de sauna (Finse sauna's staan bekend om de erg hoge temperatuur) sprintten we vervolgens heb gebouw uit, 10 meter door de sneeuw, en dan het wak van het meer in. En dan natuurlijk weer snel naar binnen sprinten om bij het haardvuur te drogen en op te warmen. Gek genoeg waren het vooral mn voeten die erg koud werden, het water was wel erg koud maar super lekker! Na een paar rondjes sauna was iedereen zo moe dat we, ondanks de piepkleine bedjes en 4 meiden in 3 kubieke meter als een blok hebben geslapen.
Dag twee begon goed, ondanks dat het natuurlijk nog erg lang donker was. Als eerst stond een rondje in een rendierslee op het programma, de rendieren leken er niet zo veel aan te vinden, maar voor ons was het natuurlijk prachtig. Daarna zijn we met z'n allen weer in de bus gestapt richting Pyha National Park voor allereerst een pittige wandeltocht die eindigde bij een bevroren waterval. Het had de hele nacht gesneeuwd en ook tijdens de toch bleef het flink vallen, dus het was best fysiek. Met een klein groepje zijn we snel vooruit gelopen omdat 's middags een item op het programma stond waar zeker ik wel erg naar uit had gekeken: SKIEN!!! Oke, ik zal heel eerlijk zijn, het was (natuurlijk) donker en het sneeuwde dus het zicht was slecht, het was best wel koud, we hadden maar 2.5 uur en er was maar 1 piste open en die piste was niet "amazing". Dat allemaal terzijde was het echt wel even super om te kunnen skiën! Naderhand waren we natuurlijk gesloopt dus de busrit terug was heerlijk rustig. Na weer een heerlijk maaltje in de accommodatie was het weer tijd voor een avondje in de sauna, met tussendoor wat spelletjes in de blokhut. Al met al dus een super dag 2.
Het beloofde een aaneenschakeling van hoogtepunten te worden en inderdaad, ook dag 3 was ge-wel-dig! Voor de ochtend had ik me opgegeven voor de snowmobile safari. Gezien m'n pa meerdere jaren naar dezelfde omgeving in Finland is geweest voor snowmobile safari's kon ik het eigenlijk niet maken om dit aan me voorbij te laten gaan. Terwijl ik me vanaf ons huisje naar het startpunt begaf begon het langzaam licht te worden, met een (eindelijk) heldere hemel gaf dit een waanzinnig licht en kleuren-spel, ik voeg foto's toe want woorden doen het tekort. Op de heenweg reed m'n kamergenootje en scooterbuddy Cindy. Ondanks dat het voor ieder wat onwennig was, kregen we er al snel plezier in. Terwijl ik achterop zat kon ik van het waanzinnige uitzicht genieten en van de zon die langzaam op kwam. We snorden onze weg naar boven op een heuvel waar we even pauze hadden. De zon was inmiddels net helemaal zichtbaar dus onder het genot van een warm bessendrankje hadden we het beste uitzicht ooit echt. Ondanks dat de zon heerlijk op ons gezicht scheen was het met -11 graden best wel koud, zeker achterop stil zittend, dus het was goed om even te lopen en wat warms binnen te krijgen. Daarna was het mijn beurt om te sturen. Wat gaaf echt! Ik merkte al snel dat ik best een stukje harder kon en durfde dan de meiden voor me, maar snel of langzaam was het supertof om door de eindeloze witte vlakte te crossen. Door alle opwinding (en de verwarmde handvatten en voetvlakken) was -11 ineens wel te doen. Kan alweer veel woorden gebruiken, maar jullie mogen gewoon aannemen dat het echt waanzinnig was! Na een bammetje bij thuiskomst ben ik 's middags eventjes in de kennel bij de accommodatie gaan kijken. De vrouw van het stel wat alles runt is hondenmenner, en fokster, wat maakte dat er ruim 70 echte prachtige husky's te bewonderen waren waarvan 11 superschattige pups! Wat zijn die beesten prachtig en schattig, maar wat zijn ze gestoord als ze mogen rennen, wat maken ze een lawaai en wat stinken ze! 'S Middags zijn we nog eventjes met sneeuwschoenen (ja, van die grote tennis-racket achtige verschijningen, maar dan modern) gaan wandelen. 'S Avonds stond dan een waar feestmaal op het menu: Rendier, alweer iets waar ik naar had uitgekeken. Zoals al het eten super lekker, maar extra speciaal natuurlijk, want hoe vaak eet je nu rendier ;) Na het eten stond de laatste avond in de sauna op het programma en daarna een kampvuur met glögg (de Zweedse variant op glühwein en naar mijn smaak veel lekkerder) marshmallows en worstjes. Vervolgens dook iedereen moe maar voldaan in bed voor het laatste nachtje in het huisje.
Dag 4 was de laatste dag in Finland: na een ontbijt zijn Merle, Iris en ik een flinke wandeltocht gaan maken, even van het eigen terrein af en nog even genieten van het laatste beetje winterwit. Natuurlijk hield op een gegeven moment het pad op en moesten we een beetje gokken welke kant de juiste was. Met misschien een kleine omweg hoorde we op een gegeven moment de honden alweer herrie maken en wisten we dat we goed zaten. Daarna de laatste spulletjes gepakt en het huisje leeg en schoongemaakt om vervolgens onze geweldige spot in Korvala gedag te zeggen. Vervolgens met de bus richting het zuiden naar Santa Claus Village, Rovaniemi. Eerst hadden we een ontmoeting met Santa, de enige echte ja, en daarna hadden we wat tijd om in Santa's Village rond te lopen. Santa's Main Post Office, wat toeristenshops, en een tipi waar we weer heerlijke warme bessendrank dronken, maar ook het bord wat aangaf waar de poolcirkel liep (de rest van de week waren we dus boven de poolcirkel geweest, voel je niks van hoor). Daarna was het tijd voor de laatste stop, het centrum van Rovaniemi. Eerst zijn we naar het arctisch museum geweest om daarna nog even snel in Rovaniemi wat warms te eten en eventjes rond te wandelen. Vervolgens was het echt gedaan met de pret en stapten we de bus weer in voor lange tocht terug. Op de heenweg reden we overdag en zijn we regelmatig gestopt, maar op de terugweg zijn we, met wat kleine stops enkel voor snelle chauffeurswissels, zoveel mogelijk doorgereden. Omdat de wegen redelijk te doen waren kwamen we vroeg in de ochtend op 5 december weer aan in Jönköping. Daar werden we heel lief opgehaald door Chris met de Clio en waren we na kilometers reizen, eindeloze witheid, prachtige uitzichten en waanzinnige activiteiten weer thuis. En toen kon ik nog maar aan 1 ding denken: lekker slapen!
Zo zeg, dat was me het weekje wel! Ik weet dat sommigen van jullie stonden te springen om een blog, maar ik ben blij dat ik het hele verhaal zelf nog een keertje kon beleven, zo 2 maanden later! Jullie weten allemaal dat ik vrij kort na mijn Lapland-trip naar Nederland kwam voor de kerst, geen cliffhangers dus hier. Daarover ga ik ook nog wel wat schrijven, maar niet meer vandaag ;) Weet dat ik jullie mis, maar het ook wel waanzinnig naar m'n zin heb hier!!
Dikke kus!
Rachelle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
